- κορφοπάτης
- οο κορφολάτης.[ΕΤΥΜΟΛ. < κορφή + -πάτης (< πατώ), πρβλ. νυχτο-πάτης, ορκο-πάτης].
Dictionary of Greek. 2013.
κορφοπάτης
Look at other dictionaries:
κορυφή — Το ανώτατο άκρο, το ύψιστο σημείο· η κ. ενός βουνού. (Μαθημ.) Το ακραίο σημείο ενός σχήματος: κ. τριγώνου, πολυγώνου, πολυέδρου, καμπύλης επιφάνειας κλπ. Έτσι, προκειμένου, για παράδειγμα, για την έλλειψη και την υπερβολή, οι τομές με τους άξονές … Dictionary of Greek
